Szanowni Rodzice i Opiekunowie!

Witamy w roku szkolnym 2009/2010. Miło nam, że zechcieli Państwo rozpocząć lub kontynuować naukę swoich dzieci w naszej szkole językowej. Pragniemy przybliżyć Państwu naszą filozofię oraz pokrótce opisać osiągnięcia, jakie Państwa dzieci mają szanse mieć po roku bądź paru latach nauki języka obcego.

Zajęcia prowadzone są głównie dla uczniów w wieku od zerówki do gimnazjum czy liceum. Grupy mają od 5 do 8 osób, co na pewno ułatwia przyswajanie wiedzy. Każda grupa ma dobrany, stosownie do możliwości, podręcznik. W każdym podręczniku znajduje się rozkład materiału, czyli opis tego, o czym dzieci będą się uczyły podczas kursu.

Ponieważ dzieci, które rozpoczynają naukę języka angielskiego (bądź niemieckiego), bardzo mocno przeżywają wszystkie sukcesy i niepowodzenia, ważna jest nie tylko rola lektora, ale i wsparcie ze strony rodzica, nawet jeśli nie zna języka (przykładowe formy pomocy opisane są poniżej). Prosimy Państwa o zapoznanie się z poniższymi zagadnieniami, które opracowaliśmy w formie pytań, jakie zadają Państwo często nam-lektorom. Sądzimy, że łatwiej będzie nam w ten sposób wytłumaczyć pewne rzeczy. Zapraszamy też do odwiedzania naszej strony internetowej - gdyby wiadomości poniżej okazały się niewystarczające, zachęcamy do skontaktowania się z nami telefonicznie bądź drogą elektroniczną.

A oto najczęściej zadawane pytania (FAQ - Frequently Asked Questions) i nasze odpowiedzi:

Zależnie od wieku, w jakim jest uczeń, efekty mogą być różne. Na ogół dziecko po rocznej nauce potrafi opanować podstawowe słownictwo, związane z domem, ze światem zwierząt, ze szkołą, swoim najbliższym otoczeniem (kolory, prostsze liczby, kilka podstawowych czasowników i przymiotników). Nie należy oczekiwać, że po rocznej nauce dziecko będzie deklamowało pełnymi zdaniami i swobodnie operowało językiem za granicą - na to potrzeba o wiele więcej czasu, co najmniej 5 lat.

Dzieci w wieku wczesnoszkolnym zazwyczaj uczą się języka poprzez zabawę, powtarzanie na głos, rymowanki, odgrywanie scenek. Nie prowadzą notatek, tak samo jak nie robią tego na innych, regularnych lekcjach szkolnych. Poza tym pierwszoklasiści dopiero uczą się pisać po polsku.

Może, pod warunkiem, że dzieci w mniej więcej podobnym stopniu opanowały język. Wówczas nauka może być przyjemna dla obojga. Jednak w sytuacji, gdy jedno z dzieci osiąga znacznie wyższe wyniki w nauce, wspólna obecność w grupie mogłaby prowadzić do wielu nieprzyjemnych sytuacji (zaniżenie samooceny, próby zwrócenia uwagi na siebie w inny sposób niż osiągnięciami w nauce, brak motywacji u jednego i nadmierne poczucie wyższości u drugiego, niekorzystne porównania itp.).

Tak. Przede wszystkim rodzic może dopilnować, by dziecko nie opuszczało zajęć z błahych powodów. Obecność dziecka jest ważna, gdyż ma kontakt z językiem głównie w sali lekcyjnej, w obecności lektora. Nieobecność powoduje lukę, często trudną do uzupełnienia. Poza tym rodzic może sprawdzać, czy odrabiana jest na bieżąco praca domowa (zadawana na każdych zajęciach). W przypadku dzieci młodszych albo takich, które mają problemy z wymową lub głośnym czytaniem, można kupić bądź wypożyczyć kasety z nagranymi ćwiczeniami i pilnować, by dziecko powtarzało je na głos, na przykład po 10 minut dziennie. Można też kontaktować się ze szkołą drogą telefoniczną lub elektroniczną i, w razie zauważenia jakichś problemów, umówić się z lektorem, który postara się znaleźć najlepszy sposób, by pomóc Państwa dziecku.

Na pewno tak samo, jak rodzic, który języka nie zna (patrz wyżej). Poza tym, rodzic, znający język, przed przepytaniem pociechy powinien zajrzeć do podręcznika i zeszytu swojego dziecka, żeby dowiedzieć się, jak prezentuje się materiał, z którym dziecko ma do czynienia. Odpytywanie dziecka poprzez wydanie polecenia: "Odmień to be" nie musi wcale przynieść pożądanego rezultatu. Można za to spytać, jakie słówka dziecko pamięta z ostatnich lekcji, czego dotyczyły niedawne prace domowe lub ostatni test. Na początku każdego podręcznika znajduje się tzw. rozkład materiału, czyli streszczenie tego, o czym dziecko będzie uczyć się podczas danego kursu w kolejnych rozdziałach książki.

Tak, jak najbardziej. Przede wszystkim zapraszamy na bezpłatne zajęcia dodatkowe, odbywające się w piątki, dla dzieci w różnych grupach wiekowych. Prowadzimy śpiewanki dla najmłodszych, teatrzyk, dla starszych konwersacje i zajęcia o kulturze i tradycji Wielkiej Brytanii. Nie są wymagane podręczniki, jedynie cienki zeszyt i odrobina zapału. Zachęcamy też do korzystania (nieodpłatnego) przez dzieci z naszej biblioteczki - dodatkowe lektury w języku obcym na pewno pomogą ćwiczyć umiejętności językowe. Poza tym zachęcamy do stawiania przed dzieckiem wyzwań, na przykład poprzez uczestnictwo w konkursach, ogłaszanych na naszej stronie internetowej www.olton.com.pl - regularnie pojawiać się tam będą konkursy z nagrodami, związane z nauką angielskiego. Prócz tego dziecko na pewno będzie rozwijać umiejętności, samodzielnie rozwiązując ćwiczenia, umieszczone na stronach internetowych (patrz w sekcji: linki na naszej stronie www).

Każdy temat, słownictwo czy gramatyka, wraca do ucznia co jakiś czas. Znane jest twierdzenie, że dzieci bardzo szybko się uczą. Niestety, mało kto zdaje sobie sprawę, iż równie szybko zapominają i bywa, że po roku od nauki danego tematu niewiele z niego pamiętają. Dlatego właśnie maksyma "powtarzanie jest matką nauki" ma tu niebagatelne zastosowanie. Poza tym za każdym razem dokładane są do przećwiczonego już materiału nowe elementy. Dzięki temu dziecko nie jest zarzucone dużą ilością informacji naraz a przyswaja je stopniowo, jednocześnie odświeżając sobie co jakiś czas to, czego uczyło się wcześniej.

Oceniane są przede wszystkim postępy w nauce. Lektor stosuje skalę szkolną, tj od 1 do 6. Oceny stawia się za odpowiedzi, za testy i kartkówki, za większe, samodzielne prace oraz za inne, przydzielone zadania. Często lektorzy za mniejsze prace (np. zadania z prac domowych) dają "plusy", których pewna ilość po zebraniu zamienia się na ocenę 5 albo 6 (ustala lektor). Za niewykonanie zadań, brak prac domowych itp. uczeń może otrzymać "minusa" a zebranie trzech minusów równa się dostaniu jedynki. Pod koniec każdego semestru lektor podsumowuje oceny cząstkowe i wystawia ocenę na półrocze. Uwaga: najważniejsze są zawsze oceny z testów! Na koniec roku uczniowie dostają świadectwo oraz - ci najlepsi - upominki za starania w nauce, za frekwencję i za najlepsze wyniki w grupach.

Testy Cambridge to standardowe sprawdziany wiedzy, popularne na całym świecie. Najbardziej znany jest chyba First Certificate, ale są też testy dla dzieci, dla młodzieży oraz bardziej zaawansowane. Wzorowane na tych testach sprawdziany nasi uczniowie piszą raz w roku, w okolicach marca, w sobotę. Czas trwania zależy od rodzaju testu - lektor ustala, jakiego typu test będą pisać uczniowie danej grupy. Testy te nie są związane z realizowanym na bieżąco materiałem, więc ich wyniki traktujemy trochę inaczej niż bieżące postępy w nauce. Na ogół jeden uczeń w swojej karierze pisze każdy z testów dwukrotnie, więc w jednym roku jego wynik może być nieco słabszy, ale za to w następnym powinien być mocniejszy. Testy, wzorowane na testach Cambridge mają za zadanie sprawdzić, jak uczeń radzi sobie z językiem ogólnie, w oderwaniu od aktualnych tematów na lekcjach. Nie należy martwić się, jeśli dziecko z testów podręcznikowych ma szóstki a z testu np. Movers dostaje czwórkę. Często ta czwórka jest dużym osiągnięciem jak na jego wiek i możliwości; oczywiście, staramy się wytłumaczyć wszystkim uczniom te rozbieżności, żeby oszczędzić im stresu i rozczarowań.

Powinno jak najszybciej ten test napisać po powrocie na zajęcia. Mamy zasadę, żeby uczniowie nie pisali testu w trakcie własnych zajęć (bo inaczej stracą kolejną lekcję), tylko by przyszli w innym terminie, na przykład wcześniej albo żeby zostali później, i napisali test. Można się też umówić innego dnia, niekoniecznie tego, w którym są zajęcia. Powyższa kwestia dotyczy zarówno testów z bieżącego materiału podręcznikowego, jak i testów, wzorowanych na egzaminach Cambridge.

Zdecydowanie tak. Po pierwsze, nie są jeszcze wykształcone do końca narządy mowy, co umożliwia nauczenie się wymowy w języku obcym w stopniu najbliższym doskonałości. Poza tym, dziecko osłuchane z językiem, nawet gdy w zerówce czy klasach I-III uczy się głównie przez zabawę a nie robienie notatek i zapamiętywanie struktur gramatycznych, znacznie lepiej radzi sobie w starszym wieku z materiałem, niż rówieśnicy, którzy nie przystąpili do wcześniejszej edukacji. W edukacji wczesnoszkolnej dzieci uczą się głównie przez zapamiętywanie a dobrze przećwiczony materiał procentuje w przyszłości, szybko się przypominając.

To znaczy, że dziecko ma typ pamięci, który najbardziej koncentruje się na jednym zmyśle, na przykład na wzroku. Taki uczeń będzie najlepiej zapamiętywał to, co widzi: tekst i obrazki z książki, napisy na tablicy itp. Słuchowiec najlepiej zapamięta wyraz, wypowiedziany przez lektora czy usłyszany w piosence. Są jeszcze tacy uczniowie, którzy kojarzą słówka z dotykiem bądź ruchem (najczęściej są to czynności). Podczas naszych zajęć staramy się zróżnicować ćwiczenia w taki sposób, by uczniowie ze wszystkimi typami pamięci mogli skorzystać z lekcji.

- podczas zajęć dzieci miały wyłączone telefony komórkowe. Jeśli nie dzieje się nic nagłego, lepiej nie rozpraszać uwagi dziecka, które po otrzymaniu telefonu od rodzica często jest myślami już w domu i ciężko mu jest się skoncentrować. Nie mówiąc już o ogólnym rozprężeniu w grupie.

- podczas dni deszczowych dzieci nosiły buty na zmianę. Ociekające błotem obuwie nie przyczynia się do poprawienia estetyki zajęć i jest niewygodne podczas nauki. Jeśli dziecko nie chce zostawiać obuwia w szatni, może je mieć ze sobą w szczelnej torbie plastikowej.

- dziecko na zajęcia przynosiło komplet niezbędnych materiałów: książkę, ćwiczenia i zeszyt oraz rozsądnie wyposażony piórnik. Zbędne natomiast na zajęciach są zabawki, chipsy, słodycze i napoje.